منوی اصلی

درباره گیلان

استان گيلان يكي از استان هاي شمالي كشور با مسا حت 14711 كيلومتر مربع بوده که حدود 9/0 درصد از مساحت کل کشور را شامل گردیده و از این نظر در بین استانهای کشور، رتبه 26 را دارا می باشد.

درازاي آن از شمال باختري به جنوب خاوري ، 235 كيلومتر و پهناي آن ، از 25 تا 105 كيلومتر تغيير مي كند.

اين استان، از شمال به درياي خزر و كشورهاي مستقل آسياي ميانه، از غرب به استان اردبيل، از جنوب به استان زنجان و قزوين و از شرق به استان مازندران محدود مي گردد.

آب و هوا

آب و هواي استان گيلان معتدل مي‌باشد كه ناشي از تأثير آب و هواي كوهستاني البرز و درياي خزر است. اين استان به دليل همجواري با درياي خزر منطقه‌اي با رطوبت زياد بوده و رطوبت نسبي آن، بين 40 تا 100 درصد و متوسط درجه حرارت آن 17/5 درجه سانتيگراد است. فصل خشكي در طول سال، مدت زيادي دوام ندارد (درحدود يك ماه، از نيمه خرداد تا نيمه تيرماه) و در غالب اوقات باران مي‌بارد.

بارندگي در تمامي نواحي استان به يك ميزان صورت نمي‌گيرد. بيشترين ريزش در سطح دشت مربوط به شهر بندرانزلي با متوسط ارتفاع سالانه 2000 ميليمتر مي‌باشد و حداقل بارندگي در حوالي رودبار ، لوشان و منجيل با متوسط سالانه 200 ميليمتر صورت مي‌پذيرد. روزهاي يخبندان كوتاه و پراكنده بوده و سرما به ندرت از 1ـ درجه تجاوز مي‌كند. درميان شهرستانهاي استان ، آستارا سردترين و بندرانزلي گرمترين نقاط مي‌باشند. درحاليكه لاهيجان با هوايي مطلوب تر از ساير نقاط استان، داراي زمستان‌هاي گرمتر و تابستان‌هاي خنك تر است.

رودها و رودخانه ‌ها

بيش از 40 رودخانه در استان گيلان جريان دارد. مهمترين رودخانه‌ گيلان، سفيدرود است كه از كوههاي چهل چشمه كردستان سرچشمه مي‌گيرد و پس از عبور از استان‌هاي كردستان، زنجان و پس از گذشتن از دره منجيل، دلتاهاي وسيعي با شاخه‌هاي بسيار تشكيل داده و در نزديكي بندر كياشهر (65 كيلومتري شمال شرقي رشت) به درياي خزر مي‌ريزد.

شعبه ‌هاي مهم اين رود در گيلان عبارتند از: صيقلان رودبار كه از شهر رشت مي‌گذرد و حشمت رود و نو رود كه آب آنها به مصرف زراعت مي‌رسد. پلرود، كرگانرود، شفارود، ديناچال، ناورود، شمرود و شلمانرود از ديگر رودهاي مهم جلگه گيلان مي‌باشند.

تالاب انزلي

از ويژگي‌هاي منحصر بفرد اقليمي استان گيلان وجود تالاب انزلي است كه از نظر زيست محيطي، سياحتي و اقتصادي داراي اهميت ويژه‌اي مي‌باشد.

اين تالاب توسط يك كناره شني باريك از درياي خزر جدا مي‌شود و ارتباط آن با درياي خزر از طريق يك آبراهه برقرار است. اين تالاب در ضلع جنوبي و غربي شهر بندرانزلي در 32 درجه و 28 دقيقه عرض شمالي و 49 درجه و 25 دقيقه طول شرقي واقع شده و مساحت آن حدود 100 كيلومتر مربع مي‌باشد كه از شمال به درياي خزر، از شرق به روستاي پيربازار، از غرب به كپورچال و آبكنار و از طرف جنوب به صومعه‌سرا و قسمتي از شهرستان رشت محدود مي‌گردد. از رودخانه‌هايي كه به اين تالاب وارد مي‌شوند مي‌توان ماسوله رودخان، قلعه رودخان، پسيخان، پيربازار و شيجان رود را نام برد.

تالاب انزلي، يكي از بزرگترين تالاب‌هاي دنيا مي‌باشد. جزاير متعددي در داخل تالاب موجود است كه مهمترين آنها عبارتند از: قلم گوده بزرگ و كوچك، ميان پشته و غيره .

ویژگی های مهم و منحصر بفرد دیگر استان

1- بزرگترین دریاچه جهان ( دریاچه کاسپين) یا دریای خزر، در شمال این استان واقع شده است.
2- وجود چشمه های آب معدنی متعدد در نقاط مختلف استان.
3- بزرگترین بندر دریایی شمال کشور در بندر انزلی.
4- منطقه آزاد تجاری - صنعتی انزلی با وسعتی معادل 3200 هکتار.
5- جاذبه های توریستی متعدد در سواحل دریای خزر و دامنه کوهها.
6- شهر تاریخی ماسوله و اثر تاریخی قلعه رودخان در فومن.
7- بزرگترین مرکز تولید برنج و چای کشور.

تقسیمات استانی

بر اساس آخرين تقسيمات كشوري ، تا پايان شهريور سال 1383 ، استان گيلان داراي 16 شهرستان ، 49 شهر و 43 بخش، 109 دهستان و 2892 آبادي (2690 آبادي داراي سكنه و 202 آبادي خالي از سكنه ) مي باشد.

شهرستانهاي استان گيلان عبارتند از : آستارا ـ آستانه اشرفيه ـ املش ـ بندر انزلي ـ تالش ـ رشت ـ رضوانشهر ـ رودبار ـ رودسر ـ سياهكل ـ شفت ـ صومعه سرا ـ فومن ـ لاهيجان ـ لنگرود ـ ماسال.

گیلان منطقه‌ای جغرافیائی به مرکزیت کلانشهر رشت است.

جمعيت و تراكم

جمعيت استان گيلان بر اساس سرشماری سال 1385 به تعداد 2،381،063 نفر بوده که 1،294،270 نفر را شهر نشينان و 1،086،793 نفر را روستا نشينان تشكيل مي دهند .

تراكم نسبي جمعيت استان در سال 1385، حدود 170 نفردرهركيلو متر مربع بوده است كه نسبت به رقم تراكم نسبي جمعيت در كل كشور (حدود 43 نفر) رقم قابل توجهي است .از نظر تراكم نسبي جمعيت ، استان گيلان پس از استان تهران در مقام دوم قرار دارد.

عوامل متعددي مانند آب و هواي مساعد ، خاك رطوبتي و حاصلخيز، وجود شبكه هاي آب روان دايمي و امكانات كشاورزي فراوان و متنوع و گسترش راههاي ارتباطي، سبب ايجاد تراكم شديد در اين استان گرديده است .